Uitrusten en auto garage

Vol goede moed zijn we vertrokken richting Marienfluss. Dit moet een prachtig uitgestrekt gebied zijn waar alleen de Himba mensen (nomaden) wonen en hier willen we al heel lang een keer naar toe. Omdat we vanuit Opuwo weer terug moeten rijden hadden we bedacht om een andere route te nemen. Dat hadden we beter niet kunnen doen. De eerste 70 km was prima te doen. Appeltje eitje. Ineens werd de weg zo slecht dat we 4 uur over 50 km hebben gedaan. De weg zat vol met hobbels, gaten, losse stenen. Er leek geen eind aan te komen. Uiteindelijk bij Marble Camp aangekomen. Deze camping wordt gerund door de Himba mensen en ons geld voor de camping wordt ook besteed aan het dorp. Altijd goed dus. De volgende ochtend is het dan zover. Ongeveer 2 uur rijden en we zullen bij de Marienfluss zijn. Toen moesten we een bergpas over, rooidrumpass. Die was zo slecht begaanbaar en zo steil. Uiteindelijk hebben we besloten om hier niet langs te gaan. Mocht er hier iets met de auto gebeuren, en die kans is zeer groot, dan is het einde vakantie. Dus toch geen Marienfluss deze keer. Auto omgekeerd en weer terug naar Opuwo. Deze keer weer via de goed begaanbare weg en mooie uitzichten. Toen bleken de nieuwe veren onder de auto niet goed te zijn. Ze zijn te slap. Eerst maar eens een rustdag genomen op de camping en ondertussen gebeld met de garage dat we de volgende ochtend 08.00 uur bij ze zullen zijn. Even de was gedaan en verder heerlijk niks gedaan. De volgende ochtend dus naar de garage. Er zouden nog twee extra veren geplaatst gaan worden. Omdat het niet echt opschoot is Raimundo maar even mee gaan helpen. 😀. Collega's hadden veel gereedschap meegenomen voor een klus onderweg, maar gelukkig hebben we een koffer vol met gereedschap bij ons. Uiteindelijk was aan het eind van de middag alles weer klaar. De garagehouder is bezig met het bouwen van een camping en die hebben we ook nog maar even bekeken. Terug op de camping bleek er een toeristenbus vol italianen te zijn. Wat hadden die een lawaai zeg. 🙉. De volgende ochtend vetrokken naar Epupa Falls. Grote toeristische trekpleister in Namibia. Daar aangekomen bleken we de enige te zijn. Ha ha. Doorgereden naar Camp Cornie. Deze camping ligt aan de Kunene rivier. Aan de andere kant van de rivier ligt Angola. Wat een prachtige camping en wat een leuke eigenaren. We werden hartelijk begroet en de eerste vraag was: koud biertje? Die konden we natuurlijk niet afslaan. Uiteindelijk zijn we hier 4 dagen gebleven. Raimundo heeft de eigenaar nog even geholpen met allerlei dingen. Zonnepanelen repareren, iets met watersysteem repareren enz enz. Ook hebben de eigenaren een kleine dokterspost. Hier komen de Himba mensen naartoe als ze medische hulp nodig zijn. Er werd een kindje binnengebracht met verbrande voetjes. Ze heeft door het as van het kampvuur gelopen. Zo zielig om te zien.  Sommigen Himba's moeten meer dan 25 km lopen om hier te komen. Na hier heerlijk te hebben uitgerust, beetje hangen in de hangmat, lezen, Raimundo vissen, zijn we weer verder gaan rijden. Ineens zei Raimundo dat de auto vermogen verliest en aangekomen op de asfaltweg hoorden we ineens een rare tik in de motor. Nee toch, toch niet weer autoproblemen. Nou, wel dus.  😣😣. Auto aan de kant en kijken wat er scheelt. Binnen een mum van tijd een heleboel kinderen om ons heen en vragen naar sweeties. Die hebben we niet. We hebben het brandstoffilter vervangen omdat er veel vieze diesel in omloop is, maar dit hielp helaas niet. Dichtst bijzijnde camping opgezocht en bellen met Stefan. Hem de tik laten horen. Niet goed, ik regel een sleepwagen. Jullie worden morgen, dinsdag, opgehaald. Gatver de gadver. Op de camping konden we ook eten en hier maar eens gebruik van gemaakt. Ze vroegen of ze voor ons mochten dansen, maar daar zijn we niet zo van. Raimundo vroeg of in plaats van dansen ze het lokale spel met hem wouden spelen. Iets met een heleboel vakjes. Dit vonden ze een geweldig plan. Dus na het eten aan de slag met het spel. Ze zijn met z'n tweeën begonnen en uiteindelijk waren ze het spel met vieren aan het spelen. Het was erg gezellig en Raimundo en zijn teamgenote hebben ook nog gewonnen. 

Vanmiddag om twee uur was de sleepwagen er en die heeft ons naar Ongwediva gebracht. Dat is de eerste grote stad in de buurt. Een ritje van twee uur. Morgen gaan ze meteen met de auto bezig. Hopelijk zijn de juiste onderdelen hier om de auto te kunnen maken. Geen idee dus hoelang we hier zullen moeten blijven. Het garagebedrijf heeft een guesthouse voor ons geregeld. Vanavond voor het eerst weer slapen op een "normaal" bed. Hopelijk valt het allemaal weer mee met de auto, maar we zijn er wel een beetje klaar mee om steeds autopech te hebben. Inmiddels denken we er sterk over na of het misschien verstandiger is om een andere auto aan te schaffen. We houden jullie op de hoogte.